technika zdobienia

См. также в других словарях:

• aerografia — ż I, DCMs. aerografiafii, blm «technika retuszowania zdjęć fotograficznych, malowania przedmiotów za pomocą rozpylania farb» ∆ Aerografia ceramiczna «technika zdobienia ceramiki przez rozpylanie farb lub szkliwa» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• damaskinaż — m II, D. u; lm M. e, D. y ( ów) szt. «technika zdobienia przedmiotów metalowych (głównie broni i zbroi) przez inkrustowanie ich złotem lub srebrem; szczególnie rozpowszechniona w średniowieczu w kręgu kultury islamu; damasceńska robota; ornament… …   Słownik języka polskiego

• emalia — ż I, DCMs. emalialii; lm D. emalialii (emalialij) 1. «szkliwo otrzymywane z łatwo topliwych szkieł (głównie borowo ołowiowych), stosowane do pokrywania wyrobów ceramicznych, szklanych i metalowych w celach zdobniczych i ochrony przed korozją;… …   Słownik języka polskiego

• litofania — ż I, DCMs. litofanianii, blm szt. «technika zdobienia wyrobów z nie glazurowanej porcelany lub matowego szkła wklęsłym reliefem, dającym obraz po podświetleniu» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• pirografia — ż I, DCMs. pirografiafii, blm szt. «technika zdobienia przedmiotów ze skóry i drewna polegająca na wypalaniu rozgrzanym do czerwoności rylcem metalowym różnego rodzaju wzorów, rysunków itp.» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• ceramiczny — 1. «produkujący ceramikę; używany przy produkcji ceramiki» Przemysł ceramiczny. Tworzywo ceramiczne. ∆ Farby ceramiczne «barwniki mineralne, odporne na działanie wysokiej temperatury, stosowane do zdobienia wyrobów ceramicznych i szkła» ∆ Nadruk… …   Słownik języka polskiego